Thuismanager, 49 jaar

Ik heb uitstelgedrag. Ik ben thuisblijfmoeder, manager van het gezin (hardwerkende man, 2 jongens/pubers van 13 en 14). Ik wil o.a. mijn huis op orde, maar ik kan niks wegdoen... ik wil rust in huis en eindelijk eens beginnen (ná de overbodige spullen te hebben opgeruimd) met het schilderen van de binnenkant van alle 3 de verdiepingen... Het komt er gewoon niet van. 
Ook ben ik al tig keer begonnen met hardlopen. Al was het maar 3 km, ik vind het heerlijk. Kom er vol energie van terug. En toch, na een paar keer stop ik er weer mee. Waarom? Geen idee, terwijl ik wéét dat als ik ga, ik vol energie ben en (bijna) heel de wereld aan kan. 
Ik koop een kaartje om te versturen, om het vervolgens meerdere weken te laten liggen....tja, om het dán nog te versturen. 
Leesboeken gehaald in de bieb, maar vervolgens toch weer die pc erbij, even wat dingen checken...zo kom ik nooit toe aan een boek. En zo heb ik nog wel wat voorbeelden. 
Mijn hobby: lekker koken, bourgondiër. 
Ik wil daadkrachtiger zijn, plezier hebben en een stuk méér geduld met mijn pubers! Ik ben benieuwd met de 1 minuut challenge. Ik ga nu de 1e video bekijken. 

welkom Jeannette
Je geeft aan dat je daadkrachtiger wilt zijn, plezier hebben en meer geduld met je pubers. Vooral dat laatste heel herkenbaar... mijn oudste is 20 en waarschijnlijk in de laatste fase van de pubertijd.. en dan komt mijn jongste er ook nog aan... die staat nog aan het begin van de pubertijd. 

Wat versta jij onder daadkrachtiger en hoe zou jij meer geduld willen hebben bij je pubers?
Heb je een idee waarom je niks weg zou kunnen doen?

Succes met je zoektocht.
hier vind je een heleboel tools voor je uitstelgedrag.

Groetjes Sharon

Hoi Sharon, met daadkrachtiger bedoel ik dat ik gewoon tegen mezelf zeg: "en nu ga je het doen/aanpakken!" Gewoon beginnen. Vaak sta ik op het punt om.. en dan bedenk ik me...zo van, pfff....kost me teveel tijd, en ik heb nog genoeg andere dingen te doen. 
Geduld bij de pubers, tja, dat zal bestaan uit loslaten. Niet teveel bemoeien met huiswerk. Bij de oudste gaat dat prima, maar de jongste heeft eigenlijk begeleiding nodig om eindelijk eens te beginnen (hm, komt me bekend voor nu ik dit intik, hij heeft het niet van een vreemde....)
Niks weg kunnen doen, ik denk door de herinneringen en doordat dingen nog mooi/bruikbaar zijn. 
Wel daarnet begonnen met uitzoeken van de kinderboeken van vroeger.. ;-) Het is een begin....

Hoi, 
was het maar zo makkelijk he... gewoon zeggen en dan ook nog eens doen wat je zegt... 
wat zou een klein stapje kunnen zijn wat je zou kunnen helpen om het toch te gaan doen?

Je tikt dat het je bekend voorkomt bij je jongste... dat huiswerk. Wat zou jou helpen om je niet teveel te bemoeien bij het huiswerk?

Wat goed dat je begonnen bent met de kinderboeken van vroeger... Wat was het zetje dat je daarnet begonnen was met uitzoeken?

Groetjes Sharon

Afspraken maken wat betreft het huiswerk. 
En de boeken lagen al op het logeerbed...mijn moeder komt binnenkort een paar dagen logeren en dus móest ik toch wel actie ondernemen ;-)