Momenteel ben ik me aan het omscholen van Psychiatrisch Verpleegkundige naar Dans- en Bewegingstherapeute. Dit na een hele lange burn-out, van nu reeds 6 jaar. Ik zie het als een kado nu, heb al een gans pak onverwerkte stukken vanuit mijn verleden aangepakt, wat mijn levenskwaliteit ten goede komt. Dit is een levenslang proces maar de grote brokken heb ik nu toch al behapbaarder gemaakt.

Deze 4-jarige opleiding is vooral gericht op je eigen groei in eerste instantie, om vanuit deze eigen ervaring naar de ander te kunnen toestappen.
Ik heb al enkele mensen op mijn pad gekregen die me uitnodigden om samen te starten met bepaalde ervaringsgerichte lichaamstherapie sessies. Ik merk dat ik dat allemaal wel zou willen maar hoe kan ik dit in evenwicht houden met mijn eigen gezondheid (heel veel me-time nodig), ons 5-koppig gezin, onze grote tuin, de opleiding en nog zoveel andere interessante bijeenkomsten, vrienden,...

Ik zie door het bos de bomen niet, hoe begin je eraan? Stap voor stap en op mijn tempo?